Iako prestonica benzin automobila (1886 – Merzedes Benz), ulazak i vožnja kroz Štutgart će vas impresionirati količinom zelenila uz ulice i na parkiralištima. Ovi koridori nisu tu nasumično postavljeni – dio su realizacije plana o usmjeravanju hladnijeg vazduha okolnih brda ka centru grada omogućavajući konstantno strujanje i time hladeći i pročišćavajući vazduh.
Inovacije u hlađenju ukorijenjene su u geografiji. Grad se nalazi u relativno gusto naseljenoj dolini koja zadržava zagađivače iz proizvodnje i saobraćaja- još davne 1938. stanovnici su počeli da izražavaju zabrinutost za kvalitet vazduha, te se vec te godine formirala institucija „gradskog klimatologa“, zadužena za praćenje temperature i kvaliteta vazduha.
Kako bi se borila protiv zagađenja i uz činjenicu da je grad u prosjeku 2-3 stepena topliji od okruženja, gradska uprava decenijama marljivo štiti svoje “ventilacijske kanale” – parkove i koridore vode i drveća koji noću usmjeravaju hladniji povjetarac u grad. Neki od ovih koridora zasađeni su na napuštenoj saobraćajnoj infrastrukturi, poput starih željezničkih pruga, koje su preobražene u zelene pojaseve i vodene puteve kako bi se stvorila mrežu međusobno povezanih parkova. Čak i čvrsta infrastruktura (npr. put u kojem noću nema saobraćaja) može funkcionisati kao ventilacijski kanal, sve dok u grad može usmjeriti prirodne obrasce vjetra koji se kovitlaju na višim nadmorskim visinama.
Mapa vazdušnih strujanja zajedno sa mapom koncentracije PM čestica i mapom toplotnih ostrva je poslužila kao osnovica izgradnje ovih hodnika. Gradski Odjel za Klimatologiju (koji danas broji 13 zaposlenih) se takođe bavi i kontrolom izdavanja građevinskih dozvola kako se ovi koridori ne bi narušili.
